“खेलेगा भारत, तो
खिलेगा भारत”
मा.
नरेंद्र मोदी, पंतप्रधान
आपण
यंदा २९ ऑगस्ट रोजी मेजर ध्यानचंद यांची ११५ वी जयंती साजरी करीत आहोत. देशातील
सर्व खेळाडूंना प्रेरणास्थान ठरणाऱ्या या महान हॉकीपटूचा जन्मदिवस देशात ‘क्रीडा
दिन’ म्हणून साजरा केला जातो.
भारताची
क्रीडा संस्कृती वाढावी, त्यास प्रोत्साहन मिळावे, तसेच देशाच्या कानाकोपऱ्यात
सर्व प्रकारच्या खेळाविषयी जागरूकता निर्माण व्हावी म्हणून भारत सरकारने हा दिवस “राष्ट्रीय क्रीडा दिवस” साजरा करण्याचे ठरविले आहे.
व्यक्तिमत्व
विकासाच्या दृष्टीने खेळाचे महत्त्व अनन्यसाधारण आहे. बौद्धिक तसेच शारीरिक श्रम
करण्याची क्षमता वाढविण्यासाठी तसेच आत्मविश्वास, निरोगी शरीर, एकाग्रता,
कार्यकुशलता, सकारात्मकता, सहनशीलता, सहकार्य करण्याची वृत्ती, सांघिक वृत्ती,
खिलाडू वृत्ती, स्पर्धात्मक वृत्ती, नेतृत्त्व आदी सर्व गुणांचा विकास करण्यासाठी
‘खेळणे’ आवश्यक आहे.
आपल्याकडे
एकंदरीतच खेळाला खूपच कमी महत्त्व दिले जाते. परिणामी लोकसंख्येचा विचार करता
ऑलम्पिक स्पर्धेत पारितोषिके मिळविण्याचे प्रमाण फारच कमी आहे. आपल्या एखाद्या
राज्यापेक्षाही लहान असणारे देश अनेक सुवर्णपदके पटकावितात, असे का होते?
कोणत्याही
खेळात नैपुण्य संपादन करावयाचे असल्यास योग्य सराव, चिकाटी, इच्छाशक्ती, परिश्रम,
मार्गदर्शन, संतुलित आहार, सकारात्मक दृष्टीकोन, व्यायाम, पाठिंबा, आवश्यक साहित्य
व साधने, मैदानाची उपलब्धता, पुरेसे आर्थिक पाठबळ आदींची आवश्यकता असते.
केवळ
खेळावर उपजीविका करता येत नाही हा एक गैरसमज आपल्यात आहे, म्हणून नोकरी करून
उरलेल्या वेळात खेळाचा सराव करत पारितोषिकांची प्राप्ती कशी होणार? आपल्या मनात
असलेली खेळाविषयी ‘नकारात्मक मानसिकता’ या अपयशाला कारणीभूत ठरत आहे. यात केवळ
सरकारवर संपूर्ण अवलंबून राहणे योग्य नाही.
“मुकाट्याने शाळा शिक आणि नोकरी कर” ऐवजी “मुकाट्याने खेळायला जा आणि प्राविण्य मिळव” असे म्हणायची आज वेळ आलेली आहे, असे आपणास वाटते का?
साप्ताहिक शिक्षक ध्येय वाचण्यासाठी खालील लिंकवर क्लिक करून आजच आमच्या व्हाटसअॅप ग्रुपला जॉइन व्हा...*
खालील लिंकवर क्लिक करून गुगल ड्राईव्ह मध्ये open करून आपण अंक वाचू शकता....
Comments
Post a Comment